Ik voel me vandaag uitgerust. Gisteren om elf uur al naar bed gegaan. Ik heb mijn slaap hard nodig. En omdat iedereen in het weekend toch voor tien uur alweer opstaat is er van uistlapen geen sprake. En zeker niet als je de avond ervoor tot een uur of drie 's nachts uit bent geweest.

Vorig weekend kwam ik zaterdag thuis en was er iedereen al de deur uit. Besloten om in mijn eentje uit te gaan. Begonnen in een chique club waar lounge muziek werd gedraaid. Bezoekers die wodka, cocktails en andere dure drankjes in de handen hadden. Ik had het er al snel gezien. Toen ik naar buiten liep stonden de eerste mensen al in de rij om naar binnen te mogen. Het is gebruikelijk om vroeg op de avond de stad in te gaan. Om elf uur begint is het al druk en op vrijdag kom je na acht uur 's avonds al mensen tegen die er op gekleed zijn om een avondje te gaan stappen. In Darling Harbour komt de muziek je al tegemoet als je over de brug loopt.

Mijn bedoeling die avond was om een paar verschillende clubs binnen te gaan. Elke club heeft minstens één uitsmijter voor de deur staan die afhankelijk van de uitgaansgelegenheid en de wachtenden de mensen naar binnen laat. Bij sommige clubs is het moeilijk om binnen te komen want je moet goed gekleed zijn of samen met je vriendin zijn, bij andere clubs loop je zo naar binnen. Sommige clubs vragen entreegeld maar bij de meesten kun je gratis in en uitlopen. Echt grappig om te zien is dat George street lijkt op een stoet auto's van belangrijke personen. Langzaam rijden de totaal uitgebouwde auto's voorbij met als aandachttrekkers grote chromen velgen, loodzware bassen uit de autoradio's en stoer uitziende inzittenden. Zien en gezien worden is het motto . Ik vind het in ieder geval belachelijk maar wel vermakelijk.

In je eentje is er echter weinig aan om uit te gaan. Het uitgaanspubliek is meestal boven de twintig en staat meestal gezellig te kletsen. Weinig lol voor mij als je niemand kent . Na enkele clubs bezocht te hebben terug gelopen richting Darling Harbour om te kijken of daar nog een leuke club is. Daar een tijdje gedanst in de Cargo Bar waar de muziek niet geweldig was. Dit was één van de weinig bars waar een wat jonger publiek komt. Maar ook deze club had ik na een uurtje wel gezien en rond een uur of drie vond ik het wel mooi geweest. Geen geweldige avond maar je moet wat hè?

Afgelopen donderdag had Bradley me gevraagd of ik na het werk nog even langskwam in een jazzclub in de buurt van ons gebouw. Ik had zo mijn twijfels omdat ik hem niet zo goed ken en ik niet wist of het wel gezellig zou zijn maar goed: wie niet waagt wie niet wint. Dus na het werk gezocht naar betreffende club maar ik kwam niet verder dan de kruising van twee straten waar het zou moeten zijn. Dus gebeld en geprobeerd de aanwijziginen te volgen. Maar met om me heen alleen maar hoge kantoorgebouwen had ik weinig aanknopingspunten. Welnu, hij zei dat hij wel even naar buiten zou lopen. En jawel het blijk dus nog geen twintig meter verder te zijn . Dus naar binnen, entree betaald en ik werd voorgesteld aan zijn vriendin en vrienden. Aardige lui en als snel een beetje geklets over Nederland, Engeland en Australië. Bradley heeft een tijdje in Londen gewoond en samen met één van zijn beste vrienden hebben ze nog heel wat van Europa gezien. Natuurlijk ook nog met een half oor naar de band geluisterd want die had best een aparte zanger. Hij had een karakteristiek rauwe stem die je verwacht bij een oude doorwinterde zanger maar hij was absoluut jonger dan dertig. Het mooie van zulke clubjes is dat je voor weinig ook nog een hapje kunt eten en daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt.

Een beetje vreemd was ook om de avond samen te zijn met twee stelletjes. Bradley heeft een vriendin en één van de vrienden (ben alle namen alweer vergeten) woonde sinds een tijdje samen met zijn vriendin. Ze vertelden hoe ze elkaar ontmoet hadden en dat was in beschonken toestand. Niet echt romantisch dus. Maar met de klok tegen elven was het voor allen tijd om naar huis te gaan omdat er de volgende dag weer gewerkt moest worden.

Dit weekend ben ik naar het Olympisch Park geweest. Met de trein naar het midden van de stad waar speciaal voor de Olympische Spelen van 2000 alles van de grond af is opgebouwd. Indrukwekkend maar geen kip op straat. Er zijn namelijk maar weinig mensen die er iets te zoeken hebben. Ik ben er heengegaan om te gaan zwemmen. Het zwembad heeft geweldige duikplanken die gebruikt worden voor het schoonspringen. Ik vind dat geweldig om te zien en maak zelf ook graag een duik of salto van de plank. Helaas is het niet mogelijk om er gebruik van te maken want te gevaarlijk. Je moet lid zijn van een vereniging en dan mag je onder begeleiding springen . Omdat ik al binnen was heb ik de middag besteed met baantjes trekken en uitrusten in het bubbelbad.