Afscheid nemen is minder leuk
geschreven op: zo 12 jun 2005.
127 keer gelezen.

In het appartement komen weer nieuwe mensen. Het zal weer even wennen zijn want in korte tijd gaan er drie mensen weg en komen er weer drie mensen bij.

Eddy en Yoann zullen volgende week uit huis gaan en in de plaats daarvoor hebben twee Engelse grieten hun spulletjes bij ons in de slaapkamer gedumpt. We zitten nu tijdelijk met zijn achten in 't appartement dus het is druk in keuken en woonkamer. Mandy en Lois, de twee nieuwe dames, zijn twee gezellige backpackers die een groot gedeelte van Australie al hebben gezien. Ze blijven vier weken en gaan werken om weer wat centjes op de bankrekening te kunnen zetten. Ook Alini heeft plannen om binnenkort ons huisje te verlaten en terug te gaan naar Brazilie. Ze is op zoek naar een nieuwe huisgenoot en de eerste kandidaat is alweer langsgeweest. Ik vind het jammer om drie mensen te zien gaan want zoals het nu was had ik goed naar de zin.

De papieren voor het visum zijn de deur uit en tot mijn verbazing kreeg ik deze week al een bevestiging van ontvangst. Ze zijn er dus druk mee bezig vrolijk.

Ik heb een modem gekocht om vanuit het appartement te kunnen internetten. Ik kan dus vanuit huis verhalen en foto's toevoegen aan mijn webpagina, emailen en nog veel meer. Skypen gaat helaas niet vloeiend want de draadloze verbinding die ik heb hapert regelmatig verdrietig. Toen ik dit weekend mijn bankrekeningsaldo checkte schrok ik bij het zien van een schamele euro die nog op de rekening stond boos. Ik heb zo snel niet de beschikking over reserves dus eerste actie was naar huis bellen voor backup.

Ik heb vorige maand vijf maal de huur voor moeten schieten en heb van Rababank nog niet het bedrag teruggestort gekregen. Zo kan het hard gaan met de centjes knipoogt. Gelukkig heb ik hele geweldige ouders!

Mijn eerste rugbywedstrijd (op uitnodiging van Elisabeth) was wel aardig. Ik ben geen sportfanaat en snap van rugby niet zoveel. Omdat Jean-Pascal niet meer mee wilde (geen zin meer) had ik Yoann gevraagd om mee te gaan. Hij is groot fan en vond het erg leuk. Voordeel was dat hij de regels wel snapt. Met de trein in een uurtje naar het Olympisch park gegaan om daar Elisabeth en Nick te ontmoeten. Na een kwartiertje wachten kwamen ze samen met ene Mitch en Erin opdagen om daarna met zijn allen snel door te gaan naar het stadion want de wedstrijd was al begonnen. Het was indrukwekkend om het stadion binnen te komen: de sfeer, veel mensen (48.000) en volop licht en geluid. Ik zal het proberen te vergelijken met een voetbalwedstrijd. Ten eerste is rugby een familiegelegenheid want pappie en mammie nemen de kindjes mee naar de wedstrijd. Zou je bij voetbal veel mannen en misschien wel relletjes zien, rugby gaat er op de tribunes rustig en gemoedelijk aan toe. Op het veld echter staan de echte mannen. Types voor wie je liever aan de kant zou gaan als je ze op straat tegenkomt cool. Doel van het spel is om Tries te maken. Een try maak je door het hele veld over te rennen en de bal achter de laatste lijn tegen de grond aan te drukken. Tegenstanders proberen met alle geweld jou tegen de vlakte te krijgen. Blessures zijn dus geen uitzondering en het gaat er ruig aan toe. Nadeel van de sport is dat het spel telkens opnieuw begint. Als ze iemand tegen de grond werken is er een soort van dood spelmoment en even later begint het weer opnieuw. Het is dus niet zo spannend als voetbal waarbij de bal rond kan gaan en het spel spannend blijft. Het mooie zijn acties waarbij een speler zich door de verdediging van de tegenstander heenworstelt. De uitkomende partij, Samoa, was in de wedstrijd geen partij voor de Wallabies die tot 12 keer wisten te scoren. Samoa bleef achter met een schamele 7 punten tegen 74 voor de Wallabies.

Nick had in New York zijn studie afgerond en reisde samen met Mitch door Australie. In Sydney wilde hij heel graag een rugbywedstrijd zien. Volgens mij herkende hij mij niet meer want we hebben het niet specifiek over Reims gehad. Maar het was leuk om hem weer te ontmoeten want het is een heel relaxte gast.

Queen Elisabeth is trouwens jarig en in Australie is het een nationale vrije dag. In Darling Harbour is dit weekend een gratis Jazz festival georganiseerd. Niet zo denderend maar toch de moeite waard om naar toe te gaan. Zondagmiddag was het lekker weer en buiten heb ik samen met Laura, Alini en Yoann enkele bandjes gekeken. Na afloop om half acht 's avonds was er spectaculair vuurwerk vrolijk. Vandaag ga ik niet meer want het is bewolkt en het lijkt te gaan regenen. Verder is het weer hoog

tijd om alles te wassen en strijken dus ik ben nog wel even bezig...

Er is 1 reactie toegevoegd.
Op dit moment kunnen er geen reacties meer worden toegevoegd.


Toegevoegd op: do 16 jun 2005

hei Mathijs,
Hier nog eens een berichtje vanuit Berghem, we hebben je verhalen weer doorgelezen, je hebt alweer van alles beleefd. Met al de komende veranderingen op til, wordt het bij jullie weer anders in huis. Maar met Engelse dames is het weer makkelijker converseren dus dat komt wel goed. Hier is alles goed, er zijn er weer \'n aantal geslaagd op school en helaas ook weer gesneuveld verdrietig We zijn naar Rene geweest maar die was naar Remie.groeten fam van erp
marleen




Nederland
zo ma di wo do vr za
14:55
Sydney
zo ma di wo do vr za
00:55
Schema:
Australië - Maart 2005
Australië - April 2005
Australië - Mei 2005
Australië - Juni 2005
Australië - Juli 2005
Nieuw-Zeeland - Augustus 2005