Mardi Gras
geschreven op: za 5 mar 2005.
127 keer gelezen.

Het jaarlijkse Mardi Gras homofestival heeft nogal wat invloed op het straatbeeld van Sydney. Overdag kom je homo's en lesbiennes tegen en tegen de avond zoeken mensen een plaatsje langs de hekken rond de straten waar straks de parade langs zal komen. Dit jaar worden er 450.000 bezoekers verwacht.

Eindelijk heb ik een keertje de kans gekregen om uit te slapen. Tegen de tijd dat ik richting stad wandel is het dan ook al over twee uur 's middags. Eigenlijk voel ik me na mijn lange slaap nog niet echt uitgerust. Komt vast omdat ik sinds mijn aankomst in Sydney lange dagen heb gemaakt en heel veel nieuwe indrukken heb opgedaan vrolijk.

Na een lekker ontbijt in het foodcourt (winkelgedeelte met alleen maar eettentjes) ga ik snel even internetten. Daarna op weg naar de straten waar de parade zal langskomen. Er staan aan veel mensen achter de hekken en ik zie allerlei mensen staan die zich helemaal hebben opgedoft en homostelletjes die hand in hand lopen. Ik bedenk even waar ik me nu weer in mijn eentje in ga storten maar besluit toch maar door te lopen knipoogt.

Omdat de optocht pas enkele uren later start loop ik langs de hekken richting het startpunt. Eigenlijk wel leuk: een beetje mensen kijken, zeker als blijkt dat er genoeg mooie vrouwen rondlopen.

Het schijnt dat vanavond veel taxichauffeurs niet rijden omdat iedereen zichzelf lamlazarus zuipt. Gelukkig valt dat best mee. Mensen brengen grote dozen met flessen wijn en bier mee, evenals lege frisdrank kratten om het spektakel beter te kunnen zien. Dat blijkt wel nodig want als de optocht begint is het zo druk dat ik van de parade zelf weinig kan zien. Maar de organisatie heeft grote videoschermen opgehangen zodat ik toch nog iets kan zien. Eerst komen de Dykes on Bikes langs: mannen van de herenliefde op stoere motoren. Daarna veel verschillende groepen die verkleed zijn als onder andere matrozen, adam/eva en er zijn zelf mensen van de brandweer en politie die meedoen.

Als de laatste groepen voorbij zijn sluiten de mensen langs de kant aan om naar de afterparty te gaan. Omdat het wel donker is, maar pas een uur of tien 's avonds besluit ik om mee te lopen. Gezien de vele mensen die meelopen zal dit een feest zijn dat waarschijnlijk duizenden feestgangers telt. Helaas moet je kaartjes kopen en dit kan pas na twaalven. De vele vrijwilligers hebben volgens de kaarverkopers nog niet de kans gekregen om een ticket aan te schaffen. Ik heb geen zin om zo lang te wachten en in de stad is op de zaterdagavond waarschijnlijk toch genoeg te doen.

Maar ik raak hopeloos de weg kwijt verdrietig. Na enkele uren en een vriendelijke dame die me de weg wijst bevind ik me weer midden in het feestgedruis in de stad. Een tweede tegenvaller: de meeste clubs/bars hebben een strikte dresscode. En ik mag met mijn sandalen en korte broek niet naar binnen. En dus ben ik als eerste van ons appartementje weer thuis, zo rond een uur of één verdrietig.

Sind donderdag heb ik weinig mensen van mijn groep meer gezien. Wel heb ik samen met Michael, Ferry en Marco een potje gevoetbald in Hyde Park. Ook heeft Joep, mijn stagebegeleider, me meegenomen naar zijn woonplek. Echt een prachtig huis dat je gerust een villa kunt noemen. Samen met Joep en Kim en ik zijn uit eten geweest. Een indiaanse maaltijd, in een restaurantje in één van de grootste winkelcentra van het westelijk halfrond. Ik heb er weinig van gezien maar bijv het fitnesscentrum heeft een rij apparaten opgesteld waarvan je met moeite de laatste kunt onderscheiden.

Na het eten weer terug en natuurlijk even achter de computer gezeten. Joep heeft jaren lang als DJ plaatjes gedraaid en kent dus een heleboel nummers. Nummer die ik meestal niet ken, dus ik heb weer een bron van nieuw luisterplezier ontdekt. Allemaal plaatjes van voor mijn tijd: disco, funk, dansklassiekers, enz. Eigenlijk te veel om op een avond te ontdekken. Het is trouwens wel leuk om plaatjes te herkennen die je normaal gesproken alleen hoort op de radio of als reclame. Ook heb ik even gespeeld met zo'n draaiset waarmee je plaatjes in elkaar kunt laten overlopen, wat is dat moeilijk zeg!

De volgende dag alweer vroeg op om met de bus terug te gaan naar het centrum. Ik heb die dag weinig gedaan, een beetje in het centrum rondgebanjerd en een stadskaart van Sydney aangeschaft. 's Middags naar Hyde Park gegaan om lekker in het zonnetje lui naar de langskomende mensen te kijken.

's Avonds had ik afgesproken met Elisabeth. Een vriendin die ik heb ontmoet toen ik vorig jaar met een stel vrienden Suzan had opgezocht in Frankrijk. Ze had me al een emailtje gestuurd waarin ze vertelde dat we die avond naar een optreden zouden gaan. Ik vond het erg leuk om haar weer te zien. Samen zijn we naar haar zus gegaan die ons naar het betreffende restaurant zou rijden met de auto. Ik had helemaal niet in de gaten wat me te wachten stond: de routebeschrijving die Elisabeth had uitgeprint vermelde een totale afstand van 64KM. Die afstand en de file (jawel, auto's in Sydney zitten net zo muurvast als automobilisten in Nederland) en twee vrouwen die de weg moesten zoeken lacht zorgden ervoor dat we na twee uur rijden ons restaurant hadden gevonden. Helemaal buiten de stad waar alleen nog maar kleine dorpjes te vinden waren. Te laat voor het optreden stonden we daar dan. Een feestje van iemand die Elisabeth wel kende maar gasten die ze nog nooit gezien had.

Ik wist met mijn houding niet goed raad maar gelukkig begonnen er een paar Aussies tegen me aan te praten. Ze vertelden dat je in Sydney niets van het echte Australië zou vinden. één van hen bood me aan om een dagje van het echte Australië te gaan proeven in de Blue Mountains. Wie weet ga ik dat nog een keertje doen. Van de andere kant: hij had genoeg op om het direct weer te vergeten vrolijk. Trouwens, het restaurantje waar we waren had een heleboel TV's die de paardenraces lieten zien. Voor enkele van de bezoekers/locals een reden om geobsedeerd naar de schermen te blijven staren. De lange terugweg was voor mij een lange slaap. Toen ik weer wakker werd hadden Erin en Elisabeth me alweer bijna naar het appartement teruggebracht.

Er zijn 4 reacties toegevoegd.
Op dit moment kunnen er geen reacties meer worden toegevoegd.


Toegevoegd op: vr 11 mar 2005

Hallo Mathijs.

Mijn complimenten omtrent jouw schrijfstijl. Gemakkelijk leesbaar, je kunt je bijna letterlijk een beeld vormen van de \"avonturen\"die jij daar meemaakt. Je wordt er bijna jalours op. Ik krijg de indruk dat je toch al aardig vertrouwd raakt met je nieuwe omgeving. Duidelijk oog voor het mooie vrouwelijke schoon doch ook voor allerlei alledaagse stadse zaken!
Ik blijf met grote belangstelling jouw verdere reisverslagen volgen. Kei leuk en gaaf!!!!
Mathijs, tot hoors ( of schrijfs?)

Ome Jan.
Jan van Erp
Toegevoegd op: vr 11 mar 2005

Hoi Mathijs,
Je hebt er weer een avontuur bij !! met twee dames op stap geweest, lacht knipoogt maar zolang onder weg geweest dat je het optreden hebt gemist.Maar zo te horen valt er genoeg te beleven. Hier is alles okay, De witte winterse deken is weer verdwenen en het zonnetje komt soms te voorschijn, groeten uit Berghem J M S T R van
erp
Marleen
Toegevoegd op: ma 7 mar 2005
 bezoek de webpagina
Hey Mathijs,

Zo te lezen heb je een leuke stagebegeleider wat al het halve werk is.
Hier op school in EHV is het maar saai, dus geniet er maar van!

groetjes,
Harm Lourenssen
Toegevoegd op: zo 6 mar 2005

hey mathijs!
Wat een leuk verhaal. Ik heb genoten.
Op de foto's wel weinig gaymen voor een gayparade, als ik het mag zeggen knipoogt . Maar genoeg gaywomen om te zien. Dat meisje waar je mee op de foto stond, was dat Elisabeth? En fijn te horen dat je zo goed kunt opschieten met Joep en Kim. Dat lijken me echt hele leuke mensen.
Ik hoop dat je nog veel leuke dingen meemaakt deze week.
dikke kus
Marlies




Nederland
zo ma di wo do vr za
00:51
Sydney
zo ma di wo do vr za
10:51
Schema:
Australië - Maart 2005
Australië - April 2005
Australië - Mei 2005
Australië - Juni 2005
Australië - Juli 2005
Nieuw-Zeeland - Augustus 2005